Test wysiłkowy jest to badanie, które zbiera informacje na temat pracy Twojego serca podczas wysiłku fizycznego. Ponieważ w trakcie wysiłku mięsień sercowy pracuje bardziej intensywnie i szybciej niż zazwyczaj, pozwala to na wykrycie problemów, które są niemożliwe do zdiagnozowania innymi metodami.

Zazwyczaj test wysiłkowy polega na monitorowaniu EKG pracy serca, ciśnienia tętniczego i oddechu podczas stopniowego zwiększanie wysiłku na bieżni ruchomej.

Test wysiłkowy jest wykonywany zazwyczaj w celu:

– Zdiagnozowania choroby wieńcowej.
Tętnice wieńcowe są głównymi naczyniami zaopatrującymi mięsień sercowy w krew, tlen i składniki odżywcze. Choroba wieńcowa rozwija się wtedy kiedy naczynia ta ulegają uszkodzeniu, polegającym na zawężeniu ich światło poprzez narastającą blaszkę miażdżycową.
– Zdiagnozowania zaburzeń rytmu serca.
Zaburzenia rytmu występują kiedy impulsy elektryczne pobudzające serce do pracy, rozprzestrzeniają się w sposób nieprawidłowy, powodując najczęściej przyspieszenie lub spowolnienie pracy serca.
– Monitorowania leczenia kardiologicznego.
Jeżeli została u Ciebie zdiagnozowana już choroba serca lub jesteś po zabiegu angioplastyki naczyń wieńcowych, test wysiłkowy pomaga w monitorowaniu Twojego leczenia. Ponadto u osób z implantowanym rozrusznikiem serca , pozwala na ocenę funkcji urządzenia podczas wysiłku fizycznego. Natomiast u osób z wadami serca np. niedomykalnością zastawki aortalnej test wysiłkowy umożliwia ocenę tolerancji wysiłku.

Ryzyko:
Test wysiłkowy u osób prawidłowo zakwalifikowanych do badania jest generalnie bezpieczny, ale jak każda procedura medyczna niesie za sobą ryzyko pewnych komplikacji, do których możemy zaliczyć:
– Spadek ciśnienia tętniczego.
Ciśnienie tętnicze może spać w trakcie lub po zaprzestaniu wysiłku, co może być powodem zawrotów głowy lub omdleń. Problem zazwyczaj przemija po zaprzestaniu wysiłku.
– Zaburzenia rytmu serca.
W trakcie wykonywania badania może dojść do zaburzeń rytmu, które zazwyczaj są przemijające. Niektóre z nich mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie zdrowia i życia.
– Zawał mięśnia sercowego.
Stanowi on niezwykle rzadkie powikłanie, ale w niektórych sytuacjach test wysiłkowy może prowokować ostre niedokrwienie mięśnia sercowego.

Przygotowanie do badania:
Na dwie godziny przed badaniem nie powinno spożywać się żadnych posiłków oraz palić tytoniu, na 12 godzin przed badaniem nie powinno wykonywać się większych wysiłków fizycznych. Niezalecane jest również spożywanie przed badaniem napojów zawierających kofeinę i środki stymulujące układ adrenergiczny. Skonsultuj ze swoim lekarzem kwestie dotyczące przyjmowanych przez Ciebie leków, w szczególności tych spowalniających pracę serca, jak i wszelkich leków wziewnych głównie przeciwastmatycznych. Do samego badania powinieneś być ubrany w odzież nie krępująca ruchów.
Przed samym badaniem lekarz raz jeszcze zbierze z Tobą szczegółowy wywiad dotyczący schorzeń towarzyszących, wydolności fizycznej i wytrenowania, celem dostosowania jak najbardziej optymalnych warunków badania.

Podczas badania:
Technik lub pielęgniarka przygotują Cię przed badaniem poprzez przypięcie elektrod EKG, założenie mankietu monitorującego ciśnienie tętnicze. Podczas samego badania następuje stopniowe zwiększanie prędkości oraz nachylenia bieżni (standardowo co 3 minuty). Możesz używać poręczy po bokach bieżni do utrzymania równowagi, pamiętaj jednak aby się na nich nie wieszać. Drugą ważną kwestią jest samo poruszanie się – nie biegnij, ponieważ może generować to niepotrzebne artefakty ruchowe.
Badanie trwa do momentu osiągnięcia zakładanego dla Twojego wieku limitu tętna lub pojawienia się objawów takich jak:
– Ból w klatce piersiowej
– Duszności
– Bardzo wysokie lub spadek ciśnienia tętniczego
– Zaburzenia rytmu serca
– Zawroty głowy
– Zmiany w zapisie EKG

Ponadto w każdej chwili masz pełne prawo do zaprzestania wysiłku z powodu zmęczenia lub każdej innej przyczyny.
Po zakończeniu wysiłku na bieżni będziesz dalej zamonitorowany do czasu normalizacji tętna oraz oddechu.

Wyniki:
Informacje zebrane podczas testu wysiłkowego, pozwalają na postawienie diagnozy lub niekiedy wymagają wykonania bardziej specjalistycznych badań. Jeżeli w zapisie EKG wystąpią zaburzenia rytmu lub zmiany niedokrwienne pozwoli to Twojemu lekarzowi na zaplanowanie dalszego leczenia. Czasami wiąże się to z pogłębieniem diagnostyki w warunkach szpitalnych – wykonania angiografii tętnic wieńcowych (koronarografia).